Wat ass d'Interpretatioun vun eisem Héieren vun enger bannenzeger Stëmm an dem Dialog domat?

Wat ass d'Interpretatioun vun eisem Héieren vun enger bannenzeger Stëmm an dem Dialog domat?

Déi "schwaach Stëmm am Kapp" ​​kann de stäerkste Kritiker oder de gréisste Supporter vun der Persoun sinn, an Soliloquy ass bekannt fir ze hëllefen Richtungen ze ginn, Berodung ze ginn, schwiereg Gespréicher ze prouwen, an esouguer vill un d'Themen vum Alldag erënneren, laut engem Bericht publizéiert. vun der Websäit Live Science.

De Bericht huet uginn datt et laang Zäit gegleeft gouf datt d'Selbstgespréich oder déi bannescht Stëmm, op déi vill Leit lauschteren, einfach en Deel vum Mënsch ass, awer et stellt sech eraus datt e puer net den Zoustand vun der Séil liewen wéi Wierder oder Sätz, wou se sech e Bild oder Form kënne virstellen.

D'Helen Lowenbrook, Senior Fuerscher an der Psychologie an der Neurokognitioun a Chef vun der Sproochequipe am franséischen Nationalzentrum fir Fuerschung CNRS, sot datt "wat mat der bannenzeger Diskussioun vun der Soliloquy gemengt ass, ass datt eng Persoun eng privat Ried ka féieren, déi op sech selwer geriicht ass. a Rou an ouni Ausdrock oder Stëmm", also. Et ass wat als Monolog oder stille Selbstgespréich definéiert ka ginn. Wärend engem richtege Monolog kann eng Persoun seng bannenzeg Stëmm bal "héieren", a souguer seng Toun an Toun bewosst sinn. Zum Beispill kann den Toun vun der Stëmm als rosen oder ängschtlech kléngen.

Fuerschung huet gewisen datt Kanner tëscht 5 a 7 Joer roueg déi bannenzeg Stëmm oder Soliloquy benotze kënnen. E puer Studie suggeréieren datt Puppelcher eng Form vun intern Phonetik sou fréi wéi 18 bis 21 Méint al benotzen.

Dem Professer Lowenbrook seng Fuerschung adresséiert banneschten Soliloquy an dräi Dimensiounen, laut enger 2019 Etude, déi si an hir Team a Frontiers in Psychology publizéiert hunn.

Déi éischt Dimensioun ass "Dialog", wat komplex intern Ried ka sinn. Zu dësem Zäitpunkt gëtt et eng Debatt iwwer ob et richteg ass all intern Ried e "Monolog" ze nennen. Also déi éischt Dimensioun moosst ob eng Persoun an der Form vun engem Monolog oder engem Dialog mat sech selwer denkt. E Monolog geschitt einfach wann iergendeen un eppes denkt wéi: "Ech muss Brout kafen." Si kënnen eng bannescht Stëmm héieren dëse Saz erzielen. Awer zu aneren Zäiten, wann déi selwecht Persoun un eppes anescht denkt, ass et vläicht net nëmmen e Wuert oder e Saz, wou hien op eng Rei vu Standpunkter kann "lauschteren" an an engem rouegen Dialog mat sech selwer Meenungen austauschen.

Wat déi zweet Dimensioun ugeet, ass et mat der sougenannter "Kondensatioun" verbonnen, wat e Mooss ass fir d'Ausmooss wéi eng Persoun am banneschten Discours oder Selbstgespréich wunnt. Heiansdo denkt eng Persoun nëmmen un einfache Wierder oder Gesten. Awer zu aneren Zäiten, besonnesch wann hien e wichtegt Gespréich mat engem aneren huet oder zum Beispill eng Publikumspresentatioun mécht, wäert hien wahrscheinlech u ganz Sätz a Paragrafen denken.

Déi drëtt Dimensioun beschäftegt sech mat der "Intent" fir sech mat Selbstbegeeschterung ze engagéieren. Bewosst Bedeelegung un Soliloquy geschitt aus onbekannte Grënn. Selbstgeschwat kann heiansdo a komplett zoufälleg a scheinbar disconnected Themen dreiwen.

De Professer Lovenbrook huet bäigefüügt datt duerch Fuerschung vum Professer Russell Hurlburt, engem Psycholog op der University of Nevada zu Las Vegas an de spéiden XNUMXer Joren, eng al Hypothese, datt "all Mënsch ofhängeg vun der banneschter Stëmm vun der Soliloquy" fir d'éischte Kéier erausgefuerdert gouf. .

Den Hurlburt huet d'Soliloquy vu verschiddene Fräiwëlleger studéiert, déi en Apparat benotzt hunn, dee reegelméisseg piept an hu missen opschreiwen, wat se geduecht hunn oder erlieft hunn, just ier den Apparat piept. Dunn huet säi Fuerschungsteam diskutéiert wat mat de Studie Participanten opgeschriwwen ass.

A wann e Participant den Ausdrock "Ech muss Brout kafen" opgeschriwwen huet, da géif de Fuerscher him froen ob dat war wat hien eigentlech geduecht huet, dat heescht, huet hien spezifesch un d'Wuert "Brout" geduecht, oder huet hien hongereg gefillt oder war do e Gefill am Mo? Mat der Villfalt vu Reuniounen huet d'Performance vun de Participanten sech verbessert fir hir richteg Iddien auszedrécken.

Schlussendlech, sot de Professer Lowenbrook, dës Methodik huet opgedeckt datt verschidde Leit vill Soliloquy haten, bal wéi wann "et e Radio an hire Kapp ass". Awer anerer hu manner bannenzeg Ried wéi soss, an eng drëtt Grupp hat guer keng bannescht Soliloquy, nëmme Biller, Sensatiounen an Emotiounen, awer ouni eng bannescht Stëmm oder Wierder ze héieren.

De Mangel vun engem bannenzege Monolog ass mat enger Bedingung verbonnen, déi "Aphantasie" genannt gëtt, heiansdo als "Geeschteblannheet" genannt. Leit mat Aphantasia hu keng Visualiséierungen am Kapp, si kënnen hir Schlofkummer oder d'Gesiicht vun hirer Mamm net mental visualiséieren. De Professer Lovenbrook huet drop higewisen datt déi, déi net d'Fäegkeet hunn sech ze visualiséieren oder sech virzestellen, dacks och net un de klore Selbstgespréich nolauschteren.

De Professer Lowenbrook huet erkläert datt d'Aphantasie an de Mangel vun enger bannenzeger Stëmm net onbedéngt eng schlecht Saach sinn, awer datt e bessert Verständnis vun der bannenzeger Ried an der breet Palette vu Gedankeprozesser duerch d'Leit duerchgoe kéint e besonnesche wichtege Schrëtt fir d'Entwécklung vu "Léiermethoden an Enseignement allgemeng."

Aner Themen: 

Wéi maacht Dir mat engem deen Iech intelligent ignoréiert?

http://عشرة عادات خاطئة تؤدي إلى تساقط الشعر ابتعدي عنها