de eerste liefde

Ik herinner me die onschuldige liefde niet meer, maar ik realiseerde me dat liefde iets is waar we de sleutels niet van hebben, het bestormt ons, dan gaat het stilletjes weg, met golven van verveling en eenzaamheid, het is zoete kwelling, en heerlijk bitterheid, is de hele nacht opblijven terwijl je iemand vervloekt, dat alles vergeten met een glimlach van hem De volgende ochtend.

Het is de grootste kracht, die je het gevoel geeft dat je de enige persoon op deze aarde bent.

Liefde maakt ons erg jong, in elke betekenis van het woord, en we worden erg gevoelig, erg egoïstisch, erg genereus en erg aardig.

Liefde verdubbelt je kracht, verdubbelt je vastberadenheid, of verdubbelt je zwakte, dus heb je goed gekozen voor degene van wie je houdt?

Dit is het belangrijkste in de liefde, van wie hou je?

De tijd gaat snel voorbij, zodat de cycli van liefde in jezelf verdwijnen, en je wordt wakker en merkt dat je ofwel in een grote ramp bent beland of dat je gezegend bent met een grote zegen.

Liefde klopte al vroeg op mijn deur, en sinds die tijd speelt liefde de rol van een onruststoker in mijn leven, klopte op de deur en liep toen weg, en hoewel ik mijn deur niet voor hem opendeed, was ik voorzichtig, zoals velen zijn , die liefde omschrijven als een dief, en een crimineel, maar liefde is daar niets in, het is een giftig gevoel dat je moet weten hoe je ermee moet leven en ermee moet groeien, bezit het zelf niet en wees niet zijn slaaf , maar maak hem zachtaardig en een vriend, zodat hij je disciplineert en disciplineert, meer dan hij een koning is die je gevoelens bezit.

En dit is het begin van mijn verhaal met liefde en de eerste les die ik ervan heb geleerd, die nooit zal eindigen.